Ah deze “jongeren” … de ” nieuwe generatie ” … ah deze “ouderen” … de “achterblijvers” …
Samuel Gielsdorf is al 20 jaar Algemeen Directeur van een bedrijf in de dienstensector. Als bedrijfsleider is hij uitermate vertrouwd met de uitdagingen waarmee de KMO’s worden geconfronteerd.
Zijn sterke punten? De organisatie, het beheer van de prestaties en van Human Resources. Samuel is finalist ‘Ondernemer van het jaar 2016’, gecertificeerd RW in “organisatie en management” sinds 2009 en spreker en trainer in leiderschap en teammanagement. Hij is eveneens de auteur van het boek “Management Passion”, gepubliceerd in juni 2016 door de uitgeverij Avant-Propos.
Wij zijn verheugd zijn ervaring te publiceren en danken hem voor het delen ervan!
Veel bedrijfsleiders en teamleiders klagen over de “nieuwe generaties”, over de conflicten tussen “nieuwe” en “oude”, over het verlies van “waarden” of over “zin op het werk”. Is het een mythe, realiteit of misschien gewoon “shifted reality”?
Na bijna 25 jaar “jonge” en “oude” mensen van alle functies in bedrijven te hebben ontmoet, opgeleid en geleid, ben ik tot twee conclusies gekomen:
- De autonomie van een persoon is niet afhankelijk van zijn/haar leeftijd, maar wel van zijn/haar “instapplatform”, met andere woorden van zijn/haar niveau van bewustzijn of competentie. We identificeren over het algemeen vier niveaus: de onbewuste incompetentie (de “gek” die zich niet bewust is van het gevaar), de bewuste incompetentie (de “gek” die niet langer gek is omdat hij/zij zich bewust werd van zijn/haar incompetentie), de bewuste competentie (de persoon die heeft geleerd en zorgvuldig oplet) en de onbewuste competentie (de persoon die zichzelf beheerst zonder er nog bij na te moeten denken). Het is nu aan u, dames en heren van Human Resources, om uw talenten op het juiste instapplatform te zetten en ze de juiste trein te laten nemen naar een nieuwe bestemming… maar dan wel “in alle comfort”!
- De waarden van de persoon, ongeacht zijn/haar leeftijd en nuances, vinden hun sterke punten in dezelfde wortels. De dissonantie is vooral te wijten aan het feit dat “jongeren” wel degelijk de neiging hebben om hun waarden te beleven en ze onmiddellijk uit te drukken, in reactie op wat ze ervaren als onrechtvaardigheden, terwijl de “oude generaties” heel vaak hun waarden innerlijk beleven en ze veel minder uitdrukken omdat “het ongepast is”.
Kortom, de “waarden” van de “jongeren” en die van de “ouderen” zijn niet fundamenteel verschillend of zelfs afwezig! Integendeel, ze komen meer tot uitdrukking en worden meer geëxternaliseerd bij de eerste groep en meer geïnternaliseerd bij de tweede groep.
De huidige uitdaging van “managers” is om zich hiervan bewust te worden en op die manier de energieën beter te kanaliseren, of ze nu worden uitgedrukt of niet. En juist hier zullen “kleine wonderen” gebeuren, zowel door de aandacht die aan mensen wordt geschonken als door de directe invloed die het zal hebben op de prestaties op de werkplek en, indirect, op de winstgevendheid van de activiteiten.
Nu is het uw beurt! En hou ons op de hoogte van de resultaten 🙂
Carpe diem,
Voor Heads & Hunters,
Samuel Gielsdorf
